Botverlies bij kinderen met kanker

Botverlies bij kinderen met kanker 
Hoe kan botverlies in een vroeg stadium worden opgespoord en worden behandeld?

Soort kanker: Kinderkanker
Besteding: Vergroten kans op herstel en Langer leven
Nodig: €119.882,-*
Ziekenhuis: Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie (Dr. Claudia Janda en Dr. Hans Merks)
Projectfase: afgerond 1 oktober 2022

Korte uitleg

Een belangrijk, maar vaak onderschat en niet herkend probleem van behandelingen tegen kinderkanker is het nadelige effect van medicijnen op de zich ontwikkelende botten. Doordat te weinig nieuw bot wordt aangemaakt of juist te veel bot wordt afgebroken, worden botten zwakker en dunner. Bij dit botverlies tonen de meeste kinderen niet meteen symptomen, totdat er botbreuken of misvormingen ontstaan. Op de langere termijn kan dit leiden tot pijn en beperkingen of invaliditeit. Vooral kinderen die behandeld worden met methotrexaat en dexamethason, twee medicijnen die veel gebruikt worden in behandelingen tegen kinderkanker, lijden aan botverlies. 

De onderzoekers willen gaan kijken hoe dit botverlies sneller kan worden opgespoord en hoe het kan worden behandeld. Daarvoor gaan zij op zoek naar stofjes in het lichaam die aangemaakt worden bij een vroeg stadium van botverlies. Deze stofjes kunnen in de toekomst gebruik worden om botverlies bij kinderen met kanker in een veel vroeger stadium op te merken. Daarnaast gaan ze onderzoeken hoe methotrexaat en dexamethason botaanmaak en botverlies beïnvloeden. Deze kennis kan in vervolgonderzoek gebruikt worden om medicijnen te vinden die het effect op de botten bij deze kinderen kan voorkomen.

Resultaten

In dit project hebben de onderzoekers gekeken naar de nadelige effecten van methotrexaat en dexamethason op het groeien van botten. Het doel was om beter te begrijpen hoe deze medicijnen het vermogen van botcellen om nieuw bot te maken negatief beïnvloeden. Om vervolgens deze kennis te gebruiken voor het ontwikkelen van nieuwe strategieën die het botverlies zo vroeg mogelijk kunnen detecteren. Hiervoor hebben ze gebruik gemaakt van een techniek genaamd 'single cell RNA sequencing'. Deze techniek wordt gebruikt in complexe weefsels zoals bot, om individuele cellen beter in kaart te brengen. Daarnaast hebben ze verschillende andere technieken gebruikt zoals microscopie om de structuur van het bot en de cellen te bekijken, metingen in het bloed en CT-scans van het bot. De bevindingen uit dit project leggen de basis voor een betere kennis over het effect van kankermedicatie op het groeiende bot bij kinderen. Uiteindelijk kan deze kennis helpen om te bepalen welke kinderen een hoog risico hebben op botverlies en wat voor ieder kind de beste behandeling is.