2023 - Bolsward
Bepalen langetermijngevolgen hormonale stelsel en nierfunctie na behandeling van nierkanker op kinderleeftijd (de STAR studie)
Soort kanker: Nierkanker
Besteding: Verbetering van de kwaliteit van leven
Nodig: € 278.914
Ziekenhuis: Prinses Máxima Centrum (prof. dr. Marry van den Heuvel-Eibrink, dr. Geert Janssens, dr. ir. Harm van Tinteren, dr. Sebastian Neggers)
Goedgekeurd door: Kika
Korte uitleg
De behandeling van een Wilms-tumor (kwaadaardige tumor van de nier) is intensief, omdat er meestal een nier verwijderd moet worden en er bij een belangrijk deel van de kinderen, naast chemotherapie bestraling van de buik of de longen nodig is. De onderzoekers willen met deze studie nagaan, of een combinatie van behandelingen zorgt voor een groter of kleiner risico op langetermijneffecten, en welke behandelingscomponent daar het meest aan bijdraagt. Hierbij gaat het om de behandeling van kinderen en de gevolgen die de behandeling op latere leeftijd kan hebben. Uiteindelijk moet het eenvoudiger worden om overlevenden met een verhoogd risico op schadelijke gevolgen op te sporen, zodat verergering van de klachten voorkomen kan worden.
Samenvatting
Kinderen met nierkanker hebben in het algemeen een goede prognose. De chemotherapie is voor de meeste patiënten relatief mild. De behandeling is echter intensief, omdat naast chemotherapie meestal een nier wordt verwijderd en er regelmatig bestraling op de buik en/of longen nodig is.
Momenteel is de follow-up frequentie voor volwassenen na een Wilms-tumor (kwaadaardige tumor van de nier) eenmaal per 5 jaar en gebaseerd op de milde toegediende chemotherapie. Met dit project willen de onderzoekers bekijken of een combinatie van behandelingen het risico op langetermijngevolgen groter of kleiner maakt. In dat geval is namelijk een intensievere screening (bijvoorbeeld elke 2-3 jaar) van deze groep overlevenden nodig en zijn mogelijk andere testen nodig. In het huidige project zullen de onderzoekers reeds verzamelde gegevens analyseren van alle overlevenden van kinderkanker in Nederland die behandeld zijn tussen 1963- 2002 en reeds gescreend zijn op de langetermijneffecten (gemiddelde leeftijd nu is 32 jaar). Op die manier kunnen de onderzoekers gegevens genereren die van belang zijn en informatief zijn voor kinderen met nierkanker die nu behandeld worden. Dat laatste is belangrijk omdat in Europese landen kinderen bij een diagnose niet meteen een operatie ondergaan, maar starten met chemotherapie. Hierdoor zijn de tumoren kleiner en minder verspreid (de tumor heeft een lager stadium) en is radiotherapie minder vaak nodig. In Amerika is dit vaak anders. Hierdoor verwachten de onderzoekers minder langetermijneffecten te vinden dan in Amerika. Op dit moment zijn de langetermijneffecten bij groepen met meer dan 100 overlevenden van nierkanker op nationale basis nog niet onderzocht.
In dit studiecohort (groep van patiënten die meedoen aan het onderzoek) zullen de onderzoekers de nierfunctie, metabool syndroom (verzameling van symptomen zoals hoge bloeddruk, suikerziekte, overgewicht, en hoge vetspiegels in het bloed) rond de stofwisseling die een verhoogde kans op hart- en vaatziekten geven), spiermassa, lichaamslengte, botdichtheid, botbreuken en vervroegde veroudering onderzoeken. De resultaten van dit onderzoek zullen helpen bij het opsporen van overlevenden die een verhoogd risico hebben op deze schade, teneinde verergering van schade te voorkomen, en vroege verwijzing voor behandeling te garanderen.