Inspirator Robert Oostheim: ‘Mijn verhaal is een succes story’

Net als de andere tien inspiratoren hield de 59-jarige Robert Oostheim tijdens de Elfsteden triatlon een inspiratiegesprek. Niet in Franeker zoals gepland, maar in Sloten. De leraar kijkt terug op een mooie dag, waarin hij niet alleen vol bewondering naar het goed georganiseerde evenement keek, maar opeens stil stond bij een moeilijke periode in zijn leven….

Het is inmiddels ruim 14 jaar geleden dat bij Robert Oostheim complexe laaggradige lymfeklierkanker werd ontdekt. Een periode in zijn leven waar hij niet meer elke dag aan terugdenkt, maar zijn ervaringen wel graag wilde inzetten voor de Maarten van der Weijden Foundation. Zo werd hij inspirator voor de Elfsteden triatlon en dat betekende behalve zijn gezicht op vlaggen en foto’s, interviews en filmpjes op social media, en uiteraard ook een gesprek in een van de steden die Maarten aan deed.

Hoe was je eerste indruk toen je in Sloten aankwam?
‘Wat mij echt opviel was de geoliede machine van de organisatie. Zoveel mensen die ervoor zorgden dat alles vlekkeloos verliep. Iedereen was zo enthousiast en dat allemaal vrijwillig. Heel bijzonder om iedereen zo gedreven bezig te zien.’

Je hebt op het podium je verhaal vertelt, hoe was dat?
'Omdat Maarten een tikkeltje achterliep op het eerder geplande schema werd ik niet in Franeker, maar in Sloten verwacht. Geen enkel probleem hoor. Ik heb een kort gesprekje gehouden met de dagvoorzitter en mijn ervaringen verteld. Uiteraard Maarten aangemoedigd toen hij langs kwam lopen. Wat een sportman en een doorzetter, voor mij niet te bevatten dat iemand zo diep kan gaan. Heel erg knap.’

Vond je het moeilijk om over je ziekte te vertellen?
‘Nee, dat niet, zeker omdat je weet waar je het voor doet. Wat ik mij van te voren niet had gerealiseerd was dat ik opeens in gedachte weer terug ging naar de tijd dat ik ziek was en een zware behandeling in het ziekenhuis kreeg. Niet dat ik het weggestopt had, maar je denkt er gewoon niet elke dag aan. Zelfs collega’s van mij wisten dit niet. En nu werd ik er dubbel en dwars mee geconfronteerd en besef ik des te meer hoeveel geluk ik heb gehad dat de behandeling aansloeg. Daar sta je op zo’n moment wel even bij stil.

Door de triatlon van Maarten wordt voor mij duidelijk dat mijn behandeling ook door onderzoek tot stand is gekomen. En misschien hebben 20 of 30 jaar geleden mensen geholpen om het geld voor dat onderzoek bij elkaar te brengen. Dat zorgt bij mij voor extra motivatie om iets terug te kunnen doen door deze actie te ondersteunen.'

Wat maakte het meeste indruk?
‘Er waren zoveel mensen met allemaal hun eigen verhaal, soms positief, maar ook vaak met een slechte afloop. Dan is mijn verhaal toch een succes story en dat is echt iets om dankbaar voor te zijn en dat kwam bij mij wel even binnen. Zoals ik al eerder zei heb ik verder een enorme bewondering voor de organisatie, wat zij hebben neergezet en ook continu aangepast omdat niet alles volgens schema verliep, dat verdient diep respect.’

Kunnen we volgende keer weer op je rekenen?
‘Geen enkel probleem, het was zo leuk om te doen, ik ben er dan zeker weer bij. Wel hoop ik dan dat Maarten wat meer rust neemt en langere tijd achtereen slaapt zodat hij zijn lichaam niet helemaal uit hoeft te putten.’