Muzikant Jan Tekstra: 'of is verlies omarmen eigenlijk gewoon winnen'

Tijdens de Elfstedentriatlon speelde muzikant Jan Tekstra verschillende keren op de podia langs de route. Zelfs toen Maarten op vrijdagochtend rond 04:00 door Sneek heen wandelde stond hij paraat. 

Op de eerste zondag in Sneek zong Jan een prachtig nummer dat hij speciaal geschreven heeft voor zijn overleden nichtje. Zij overleed aan borstkanker. Met de koppeling van de onderzoeker Marleen Kok en inspirator Esther Bosman aan Sneek stond dit type kanker ook centraal in deze stad. Hoewel Jan dit speciale nummer niet meer ten gehore heeft gebracht sinds hij het op haar begrafenis gezongen heeft, deed hij dat wel in Sneek, speciaal voor haar familie en alle omstanders. 

Ook droeg Jan diezelfde zondag dit stuk spoken word voor: 

Bezinning

Als een onverwachte donderslag bij heldere hemel

de wereld op zijn kop heeft gezet

en het in één klap zomaar anders is

niks meer hoe het was 

Dan lijkt het soms te laat

om in het nu te leven

maar probeer het is

probeer het is

heel even stil te staan

Bij de dagelijkse dingen

zo bijzonder in ’t gewone

in de stilte van de bomen

wie weet wat je daar vindt

In het ruisen van het water

in het fluisteren van de wind

klinkt de eenvoud van de vragen

van een klein nieuwsgierig kind

‘waarom zijn de mensen boos soms

waarom is er dan verdriet

waarom gaan er mensen dood soms

waarom stopt dat niet’

En de vragen zijn als water

als het fluisteren van de wind

ze geven nooit het antwoord

zolang jij jezelf niet vindt

Til niet al te zwaar, 

maak het niet te licht

even zonder evenwicht

je blik niet ver vooruit

maar op het nu gericht

op het nu gericht

Ik wil naar binnen

ik wil bezinnen

maar ik weet soms niet waar ik moet beginnen

Ik wil naar binnen

ik wil bezinnen

maar ik weet soms niet waar ik moet beginnen 

of is verlies omarmen eigenlijk gewoon winnen